در این مقاله، مدل پیوسته جدید و کامل تری از ناحیه ترک برای مطالعه و آنالیز ارتعاشات عرضی تیر ترک دار اویلرـ برنولی ارائه شده است. به این منظور، ترک به صورت یک اغتشاش پیوسته در میدان تنش و کرنش مدل شده که با کمک اصول مکانیک شکست به صورت تابع اغتشاش ترک ارائه شده است. در ادامه با کمک این تابع و به کارگیری اصل همیلتون معادله حرکت تیر ترک دار با ترک لبه باز به دست آمده است. فرکانس های طبیعی و شکل مودهای ارتعاشی تیر ترک دار با استفاده از حل معادله حرکت به روش گالرکین، استخراج شده است. سپس برای در نظر گرفتن اثر باز و بسته شوندگی ترک، سفتی تیر در محل ترک به صورت دوخطی مدل شده است. یکی از ویژگی های این روش، قابلیت اعمال آن به تیرهای ترک دار در تمامی شکل مودهای ارتعاشی می باشد. نتایج نشان می دهد که کاهش فرکانس های طبیعی برای ترک باز و بسته شونده کم تر از ترک باز می باشد. در پایان نتایج به دست آمده با نتایج تجربی موجود در مقاله های پیشین مقایسه شده است، این نتایج نشان می دهد که مدل ارائه شده نسبت به مدل های قبلی، بهبود یافته است و رفتار ارتعاشی تیرهای ترک دار را به ازای پارامترهای مختلف ترک با دقت بهتری پیش بینی می نماید.

زمینه و هدف: آنزیم سیکلو اکسیژناز از مهمترین آنزیم های مسیر سنتز پروستاگلاندینها و پیدایش التهاب در بدن انسان است. در تازه ترین تحقیقات اثر تخریبی از انزیم سیکلو اکسیژناز- 2 بر سلولهای عصبی مغز انسان دیده شده است به طوری که این آنزیم احتمالا در پاتوفیزیولوژی بعضی بیماری های عصبی نظیر اسکلروز متعدد (MS)، آلزایمر و پارکینسون نقش اساسی دارد.روش بررسی: در راستای اثبات هر چه بیشتر التهابی بودن بیماری پارکینسون در این تحقیق ابتدا جهت ایجاد مدل حیوانی بیماری پارکینسون اقدام به تخریب یک طرفه بخش متراکم هسته جسم سیاه شد و سپس به حیوانات تحت بررسی داروهای آسپیرین (مهار کننده غیر اختصاصی سیکلو اکسیژناز - 2) و سلکوکسیب (مهارکننده اختصاصی سیکلو کسیژناز - 2) با دوزهای 200 و 400 میلیگرم در ازای کیلوگرم از راه خوراکی تجویز کردیم و سفتی عضلانی آنها را در زمانهای 0، 20، 40، 60، 90، 120، 180 و 240 دقیقه به روش مورپرروگو مورد ارزیابی قرارگرفت.یافته ها: پس از ارزیابی داده ها مشخص شد که هر دو داروی به کار رفته قادر به کاهش سفتی عضلانی می باشند (p<0.05). اما مهار کننده اختصاصی سیکلو اکسیژناز - 2 (سلکوکسیب) بسیار موثرتر از آسپیرین قادر به کاهش سفتی عضلانی بود.نتیجه گیری: اطلاعات فارماکولوژیک این تحقیق، فرضیه استفاده از داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی را به عنوان داروهای جدید و جایگزین در درمان بیماری پارکینسون تقویت می کند.

طراحی کنترل کننده ی بهینه برای سیستم های دوخطی زمان پیوسته با معلوم بودن دینامیک سیستم طبق اصل بهینگی بلمن پیچیدگی محاسباتی بالایی دارد و عموماً از روش های تقریبی وابسته به دانستن دینامیک سیستم برای طراحی کنترل کننده استفاده می شود. هنگامی که دینامیک سیستم نامعلوم است این مسئله بسیار پیچیده تر می شود. اولین چیزی که برای حل این مشکل به نظر می رسد شناسایی سیستم دوخطی به کمک روش های شناسایی سیستم است. همان طور که می دانیم روش های شناسایی مدلی خطی شده بر اساس داده های ورودی و خروجی سیستم در اختیار طراح قرار می دهد تا به سراغ طراحی کنترل کننده برود. در این مقاله با استفاده از رویه ای برخط و تطبیقی، یک روش تکراری جدید به منظور طراحی کنترل کننده بهینه برای یک سیستم دوخطی که دینامیک آن نامعلوم است پیشنهاد می گردد. در روش تکرای پیشنهادی و به صورتی تطبیقی، به جای دانستن دینامیک سیستم دوخطی با استفاده از اطلاعات برخط ورودی و اندازه گیری حالت ها، کنترل کننده ی بهینه طراحی می گردد. همچنین با اعمال نویز به منزله ورودی به سیستم در یک بازه ی زمانی خاص، نیاز به اندازه گیری مجدد حالت ها برای تکرارهای بعدی برطرف می گردد. همگرایی روش تکراری تطبیقی به کنترل کننده بهینه به صورت قضیه ارائه و اثبات شده است.

امروزه استفاده از اتصالات چسبی در سازه ها به دلیل مزایای متعددشان افزایش یافته است. در کاربردهای سازه ای، با توجه به عمر کاری، خستگی به عنوان مهمترین شکل بارگذاری در نظر گرفته می شود. در این مقاله، آزمایش های تجربی به منظور بررسی فرآیند خرابی خستگی اتصالات چسبی دولبه، تشکیل شده از 16 لایه الیاف شیشه نوع E و رزین اپوکسی حاوی ذرات TiO2 به عنوان چسب، تحت بارگذاری سیکلی انجام شده است و سپس روشی برای پیش بینی عمر خستگی این اتصالات بر اساس سفتی اولیه ارائه شده است. پراکندگی نتایج نشان می دهد که عمر نهایی خستگی تا حد زیادی به سفتی اولیه آنها بستگی دارد. به این منظور یک رابطه نمایی برای تخمین اولیه عمر نهایی اتصالات بر حسب سفتی اولیه ارائه شده است. علاوه بر سفتی اولیه، میزان افت سفتی در اتصالات تحت بارگذاری خستگی نیز بر روی کارکرد نهایی آنها تاثیرگذار است و لذا می توان بر این اساس تخمین اولیه عمر خستگی را که بر اساس سفتی اولیه تعیین شده است اصلاح نمود. همچنین یک شاخص خرابی با استفاده از مقدار کاهش سفتی برای کنترل فرآیند خرابی خستگی در حین بارگذاری معرفی شده است.

در این پژوهش با ترکیب روش های دینامیک مولکولی و مایکرومکانیک، مدلی جدید برای مدل سازی سفتی نانوکامپوزیت گرافن/اپوکسی با توزیع تصادفی ارایه گردید. ابتدا سفتی نانوکامپوزیت شامل یک تک لایه گرافن محصور در محیط اپوکسی توسط روش دینامیک مولکولی مدل سازی شد. به دلیل محدودیت نرم افزار دینامیک مولکولی، قابلیت مدل سازی نانوکامپوزیت با ابعاد واقعی صفحه گرافن وجود ندارد. بدین منظور چندین ساختار مختلف المان حجمی معرف حاوی تک لایه گرافن با مساحت دلخواه، محصور در محیط اپوکسی در نرم افزار مدل شده و سفتی طولی، عرضی و در جهت ضخامت المان حجمی معرف نانوکامپوزیت محاسبه شد. سپس با برازش منحنی سفتی بر حسب ابعاد نانو ذره، سفتی المان حجمی معرف حاوی گرافن با ابعاد واقعی پیش بینی شد. برای لحاظ کردن تاثیر توزیع تصادفی صفحات گرافن درون پلیمر بر روی سفتی نانوکامپوزیت، از روابط مایکرومکانیک استفاده گردید. سپس با ترکیب روش های دینامیک مولکولی و مایکرومکانیک، سفتی توده ای یک نانوکامپوزیت گرافن/اپوکسی با توزیع تصادفی صفحات گرافن درون محیط پلیمری محاسبه شده است. روش فوق، مدل ترکیبی دینامیک مولکولی-مایکرومکانیک نامیده شده است. برای اعتبار سنجی نتایج حاصل از این مدل، سفتی نمونه های نانوکامپوزیت گرافن/اپوکسی از طریق آزمایش اندازه گیری شده و با نتایج مدل سازی مقایسه گردید. نتایج حاکی از تطابق مناسب مدل ارایه شده جدید با نتایج آزمایشگاهی دارد.

هدف این مطالعه، مروری بر تحقیقات انجام شده پیرامون تعامل سفتی سطح و سفتی اندام تحتانی بود. مطالعات نشان دادند به دنبال افزایش سفتی سطح، سفتی اندام تحتانی کاهش می یابد و برعکس به دنبال کاهش سفتی سطح، سفتی اندام تحتانی افزایش پیدا می کند. این تعاملات در سفتی با هدف حفظ دینامیک مرکز جرم و کاهش انرژی مصرفی طی حرکت صورت می گیرند. از جمله سازوکارهای پیشنهادی برای تعامل سفتی اندام و سطح، تغییر در سفتی مفصلی، به ویژه مفصل مچ پاست. در خصوص عوامل عصبی مربوط به تغییر در سفتی اندام تحتانی به دنبال تغییر در سفتی سطح عنوان شده که رفلکس های کششی نقشی در تغییر سفتی اندام تحتانی ندارند. در حال حاضر، تعامل بین سفتی سطوح مختلف و سفتی اندام تحتانی شناسایی شده است، اما در مورد سازوکارهای دقیق مربوط به تعامل سفتی اندام تحتانی، سفتی سطح و سازوکارهای عصبی عضلانی مربوط به این فرایند اطلاعات زیادی به چشم نمی خورد.

مقدمه: اثر کفی کفش با ویژگی های مختلف و در سرعت های مختلف دویدن، روی سفتی پایین تنه هنوز ناشناخته است. هدف از انجام مطالعه حاضر، بررسی اثر دو نوع کفی (نرم و نیمه سخت) در دو سرعت مختلف دویدن بر سفتی پا طی فاز اتکای دویدن مردان فعال بود.مواد و روش ها: در این مطالعه، 15 مرد بدون هیچ گونه سابقه آسیب در اندام تحتانی انتخاب شدند. از آزمودنی ها درخواست شد که با دو سرعت کنترل شده 3.0±0.2 و 5.0±0.1 متر بر ثانیه در شرایط کنترل و کفی (نرم و نیمه سخت)، بر روی صفحه نیرو که وسط یک باند 15 متری قرار داشت، بدوند. سینماتیک و سینتیک حرکت با استفاده از 5 دوربین ویدئو و یک صفحه نیرو اندازه گیری و محاسبه گردید. سفتی پا با تقسیم نیروی عکس العمل عمودی زمین بر تغییر طول پا به دست آمد. جهت تست فرضیات، آزمون ANOVA دوطرفه با اندازه گیری مکرر مورد استفاده قرار گرفت (P£0.050).یافته ها: اختلاف معنی داری بین دو نوع کفی در سفتی پا وجود داشت و کفی نیمه سخت، سفتی پا را به طور معنی داری افزایش داد (P<0.001)، اما این اختلاف به سرعت دویدن بستگی نداشت (P=0.990). همچنین، تفاوت معنی داری در سفتی پا در دو سرعت مختلف مشاهده نشد (P=0.632).نتیجه گیری: به نظر می رسد که با افزایش سفتی کفی کفش، ممکن است سفتی پا نیز افزایش یابد. همچنین، اثر کفی بر سفتی پا به سرعت دویدن بستگی ندارد و سفتی، با دویدن در سرعت پایین تا متوسط ثابت می ماند.

در این مقاله ابتدا با استفاده از معادله فضای حالت سیستم های دوخطی مدل جدیدی برای کنترل کننده یک پارچه توان (UPFC) به دست آورده شده است. سپس با استفاده از اصول سیستم های ساختار متغیر و اصلاح آن روش کاملا جدیدی جهت طراحی کنترل کننده های UPFC ارایه گردیده است. در این روش سیگنال های ورودی مبدل هایUPFC  توسط کنترل کننده مد لغزشی طراحی شده است. در طراحی این کنترل کننده ها ابتدا با تعریف چهار سطح لغزش و صفر قراردادن مشتق آنها که دینامیک جریان های محور d و q در مبدل های موازی و سری را بیان می کند، قوانین کنترلی به دست آمده است. با اعمال خروجی های این کنترل کننده به UPFC در واقع جریان های محور d و q در دو مبدل UPFC به مقادیر مرجع رسانده می شود. از طرفی دینامیک داخلی (ولتاژ خازن DC) در UPFC نیز توسط کنترل کننده PI تثبیت می شود. پایداری این سیستم در رسیدن به سطوح لغزش توسط قوانین کنترلی به دست آمده، با استفاده از تابع لیاپانوف به دست آمده است. مقاوم بودن روش کنترل مد لغزشی نسبت به اغتشاش های ایجادشده در شبکه، عدم قطعیت پارامترها و دینامیک های مدل نشده شبکه از مزایای استفاده از این روش جدید کنترلی در UPFC می باشد.

در پژوهش حاضر از مدل های سری زمانی فصلی SARIMA، هالت-وینترز، مدل های دوخطی BL و مدل دورژیمی غیرخطی خودهمبستگی آستانه ی SETAR برای پیش بینی جریان ماهانه ی ورودی به مخزن سد مارون استفاده شده است. به این منظور، از داده های ایستگاه آب سنجی ایدنک واقع در استان خوزستان با طول دوره ی آماری 34 سال طی سال های 1361 تا 1394 استفاده شده است. از تبدیل لگاریتمی برای نرمال سازی داده های شدت جریان ماهانه ی ایستگاه هیدرومتری ایدنک استفاده شد. همچنین، برای حذف مؤلفه ی فصلی داده های ماهانه از روش تفاضل گیری بهره گرفته شد. از آزمون استقلال باقی مانده های مدل (لجونگ-باکس یا پورت مانتئو) و توابع خودهمبستگی و خودهمبستگی جزئی برای بررسی صحت (کیفیت برازش) مدل های یادشده استفاده شد. درنهایت، مدل های SARIMA(1, 0, 1)*(2, 0, 2)12، BL(2, 1, 1, 1) و SETAR(2; 7, 3) با داشتن حداقل مقدار معیار آکائیک و شوارتز به عنوان مدل های برتر انتخاب شدند. نتایج ارزیابی مدل های برازش یافته نشان داد مدل دوخطی (BL) با مقادیر ضریب تعیین و ریشه ی میانگین مربعات خطا، به ترتیب برابر با 81/0 و 80/14 مترمکعب بر ثانیه، دقت قابل قبولی در پیش بینی جریان ماهانه ی رودخانه مارون دارد. با توجه به نتایج مشخص شد که با افرایش مرتبه ی خودهمبستگی غیر فصلی در مدل های ساریما صحت مدل و عملکرد آنها در پیش بینی جریان ماهانه تضعیف می شود. همچنین، با بررسی نتایج به دست آمده از مدل ها مشخص شد که مدل هالت-وینترز با داشتن مقدار ضریب تعیین و ریشه ی میانگین به ترتیب برابر 56/0 و 10 مترمکعب بر ثانیه ضعیف ترین عملکرد در پیش بینی جریان ماهانه حوضه ی مارون را دارد.

بیشتر مواد طبیعی کامپوزیت هایی هستند که می توانند دامنه گسترده ای از خواص مواد مانند مدول الاستیک را نشان دهند. کیوتیکل حشرات یکی از این مواد طبیعی است. نوع گرادیان کیوتیکل در قسمت های مختلف بدن حشرات به طرز چشمگیری متفاوت است. به دلیل ابعاد کوچک نمونه های کیوتیکل، انجام آزمایش های تجربی، بسیار چالش برانگیز، پر هزینه و وقت گیر است. شناخت عملکرد ساختار های کیوتیکلی و خصوصیات درجه بندی شده ی آن ها می تواند به طراحی و توسعه ی مواد مهندسی با خواص پیشرفته کمک کند. در این مقاله از روش اجزای محدود برای بررسی عملکرد کیوتیکل موجود در پوسته بال سنجاقک استفاده شده است. نخست توزیع مواد روی پوسته ی بال با استفاده از تصاویر بدست آمده توسط میکروسکوپ اسکن لیزری روبشی(CLSM) بررسی می شود. سپس، برای ارزیابی مقادیر تنش و کرنش تحت جابه جایی، روابط مختلف سفتی برروی یک مدل هندسی از تیر یکسر گیردار، که نمایانگر پوسته است، اعمال میشود. مقایسه ی نتایج بدست آمده از تجزیه و تحلیل روابط مختلف سفتی نشان داد رابطه ی سهموی درجه دو به عنوان توزیع مناسب تر برای سفتی، از لحاظ دارا بودن کمترین تنش و کرنش در این ساختار، نسبت به سایر روابط سفتی معرفی می گردد. این پژوهش بستری برای تحقیقات بیشتر میان رشته ای در این زمینه است.